منظور از ترجمه همزمان اصولاً ترجمه همزمان به صورت شفاهی است و کمتر پیش می‌آید که ترجمه همزمان به صورت کتبی صورت پذیرد. پیش از آن که متون نوشته شده به زبان‌های گوناگون به‌صورت کتبی به زبان‌های دیگر ترجمه شوند، افراد در مراودات روزمره، معاملات و به طور کلی ارتباطات با یکدیگر از ترجمه شفاهی استفاده می‌کردند و این ترجمه در اغلب موارد به صورت همزمان بوده است.
این امر که مترجم آن‌چه گوینده گفته را به خاطر سپرده و سپس به شنونده منتقل نماید، کاری تقریباً غیر ممکن می‌نماید. پس در حقیقت ترجمۀ شفاهی سابقه‌ای بیش از ترجمۀ کتبی دارد و از زمان‌های بسیار دور، از ترجمه شفاهی همزمان، که اکنون در زبان انگلیسی interpreting خوانده می‌شود، استفاده می‌شد.
انواع ترجمه همزمان
اگرچه اساس تمامی اشکال ترجمه‌های همزمان برگرداندن مفهوم گوینده از زبان خود به زبان شونده است، با این حال در این میان با توجه به شیوۀ انجام ترجمه همزمان اشکال گوناگونی از ترجمه شکل گرفته که در ادامه به آن‌ها خواهیم پرداخت.
۱ ترجمه همزمان مقطع
در این نوع از ترجمه شخصی که قرار است سخنان او ترجمه شوند، پس از بیان چند جمله یا پس از چند دقیقه صحبت، مکثی در سخنان خود ایجاد می‌کند تا مترجمان بتوانند سخنان گوینده را ترجمه نمایند. در این نوع ترجمه ممکن است میان مکثی که سخن‌گو میان بیان جملات خود قرار می‌دهد و نیاز مترجم برای درک مفهوم در جملات بعدی، برای استفاده از واژه‌های مناسب وجود نداشته باشد.
به همین سبب است که مترجمان، هر یک بسته به حافظه‌ی خود در نگهداری سخنان پیش‌گفته‌ی سخنران، ترجیح می‌دهند تا سخنران پس از بیان یک قطعه‌ی کامل از سخنرانی مکث داشته باشد.
در این نوع سخنرانی ممکن است مترجم از نت‌برداری برای به خاطر سپردن واژه‌های مهم و کلیدی‌ای که در گفت‌وگو از آن‌ها استفاده شده و او را در انتقال مطلب به شنونده یاری می‌رسانند، استفاده نماید.
۲ ترجمه همزمان مقارن یا هم‌ردیف
در این نوع از ترجمه همزمان گوینده هیچ گونه وقفه یا مکثی در سخنرانی خود ندارد. اساساً روی صحبت سخنران در این سخنرانی افرادی هستند که زبان مبدأ را درک می‌کنند. از همین روی کار مترجمان همزمان در این نوع از ترجمه بسیار دشوار خواهد بود چرا که فرصت پیدا کردن واژه‌های مناسب و بیان سریع آن‌ها برای جا نماندن از سخنران در این نوع ترجمه بسیار اندک است.
مترجمی که به این شیوه سخنان را ترجمه می‌کند در مجموع بایستی احاطۀ بسیار بالایی بر هر دو زبان مبدأ و مقصد داشته باشد و در یافتن لغات معادل نیاز به زمان آنچنانی نداشته باشد.
از این شیوۀ ترجمه معمولاً زمانی استفاده می‌شود که یک سخنرانی مهم به زبانی دیگر از یک رسانه در حال پخش است، اما افرادی که سخنرانی سخنران برایشان مهم تلقی می‌شود، با زبان مبدأ آشنایی ندارند.
چنان‌چه از این شیوه از ترجمه در سمینارها و نشست‌های بین‌المللی استفاده شود، معمولاً در کابین‌های مخصوصی که برای آنان در نظر گرفته شده قرار می‌گیرند و عمل ترجمه برای شنونده را انجام داده و از طریق هدفون به او منتقل می‌نماید.
بیشتر بخوانید:
ترجمه تعدیلی (modulation) چیست؟
۳ ترجمه همزمان مکتوب
در این نوع ترجمه مترجم زمان بیشتری برای ترجمه دارد، چرا که متن سخنرانی از پیش در اختیار او قرار می‌گیرد و مترجم همزمان با سخنرانی، متن را ترجمه می‌کند. با این حال ممکن است در همین نوع از ترجمه نیز سخنران، عباراتی را به سخنرانی اضافه نماید که سخنران برای ترجمۀ آن‌ها بایستی از سخنرانی همزمان مقارن استفاده کند.
سخن پایانی
مترجمانی که به صورت شفاهی و به صورت همزمان متن را از گوینده به شنونده منتقل می‌کنند، لزوماً بایستی دارای مهارت بیشتری در ترجمه باشند. این مترجمان باید دایرۀ واژگان گسترده‌ای داشته باشند و علاوه بر این بتوانند به هنگام سخن گفتن به خوبی از قسمت‌های مختلف بدن خود، مانند دست‌ها، اجزای صورت و … برای انتقال بهتر موضوع به شنونده استفاده نمایند. گذشته از این در صورتی که فردی بخواهد به صورت همزمان و شفاهی گفت و گویی را از یک زبان به زبان دیگر ترجمه کند لازم است تا مهارت سخن گفتن خوبی داشته باشد و در مکالمات خود به زبان مبدأ، یا حتی به زبان مقصد، مشکلی نداشته و بیانی شیوا و روان داشته باشد.
